قصه هند

رواية اليتيمه و الۏحش الفصل الاول 1 بقلم الكاتب المتميز
ذالفصل الاول 1 
اليتيمه و الۏحش
انا موافقه على انى اسلمك جسمي بس عندى شرط واحد
اى هو بقا
امى تعمل العمليه و تتجوزنى
انتى هبله يا بت ولا شكلك كدا انتى عاوزه عزت التهامى يتجوزك انتى انتى عارفه انا مين وانتى مين
هند بقوه عكس ما بداخلها ده اللى عندى يا تتجوزنى يا لا انا مش هعمل حاجه تغضب ربنا

عزت بضحكههههه انتى شكلك بجد هبله بقولك اى انا عشان نفسي فيكى مش اكتر هكتب عليكى عرفي ولم المصلحه تخلص الورقه هتتقطع وتنسي انك قبلتى واحد اسمه عز التهامي من اصل تمام
حركت هند دماغها و دموعها نزل
قرب منها عز وقالها لا يا بطه انا مش عاوز دموع انا هتجوزك عشان انبسط و اغير جوا مش نقص نكد خالص فاهمه
شالت هند ايده من عليها وقالت ابعد ايدك عنى
مسك عزت راسها وقال لا اعقلى انتى لسه بتقولى موافقه وانا الصراحه مش عاوز فرهده كتير فتعملي اللي انا عاوزه بكل ادب وهدوء فاهمه
هند پغضب طب قول الجزارين بتوعك يدخلوا امى اوضه العمليات
عزت بسخريةجزارين
هند بسخريهاه جزارين اللى يتاجروا فى مرض الناس يكونوا اى غير جزارين
عزت پغضب شديدبقولك اى يا بتاعه انتى يا تحترمي نفسك يا اقسم بالله ارميكى انتى و امك برا المستشفى كلها وساعتها هتعرفي الجزارين على حق
هند بضعفخالص انا اسفه
عزت بهدوء وهو يقترب منها ايوه كدا تمام اوى امك هتدخل العمليات و فى نفس الوقت هيكون دخلتى عليكى
هند بقرف و خوف من اللهلا مش هينفع ان عندى عزر شرعي مش هينفع
راى عزت علامات القرف ظاهره على واجهه اممم تمام يبقا نستنا العزر يخلص وماما تدخل العمليات
هند بحزن ابوس ايدك امي ملهاش علاقه ارجوك
عزت پغضب بقولك اى انتى عندك حل من الاتنين يا دخلتك تكون النهارده يا بكرا لكن اكتر من كدا المتعه هتقل و كمان هيبقا خاطر على مامتك
هند بصبر طب ماما تدخل العمليات النهارده و بعد ما اطمن عليها هعملك كل اللى انت عاوزه
عزت پغضب تمام انا معاكى للاخر
قال كدا و اتصل بسكرتيره بتاعته
عزت بهدوءجهزى حاله انسه هند يا شام
شام بهدوء تحت امرك يا فندم
اقفل عزت الهاتف تحت نظرات هند المشمئزه مما يحدث امامها
عزت بابتسامه باردهكدا انا عملت اللى عليا و الدور عليكى
هند بقرف انا قولتلك بكرا
عزت بسخرية لا يا مزه انا عاوزك تمضي على الوصل ده
عزت بسخريةاى عندك اى تانى وبعدين دى حاجة تحت الحساب
هند بجدية بكرا كل اللى انت عاوزه هيحصل عشان كدا ارجوك ابعد عنى
عزت تمام بكرا من النهارده مفرقتش كتير
خرجت هند من المكتب وهى مش عارفه اى اللى بيحصل معاها ولا عشان هى فقيره ومفيش حاجه عندها حته الحاجه الوحيده اللى مخليها عايشه هتبيعه عشان امها تعيش هو الفقير كدا لازم يدس عليه
هند بنت معاها دبلوم تجاره عندها ١٩ سنه يتيمه الاب عايشه مع امها مفيش حاجه فى حياته اهم من امها جميله وصاحبه ملامح طفوليه
راحت لقت التمريض بيجهز امها
فضه بتعب جبتي الفلوس منين يا هند
هند بدموع متفكريش فى اى حاجه يا قلبي فكري بس لنك ترجعى ليا بسلامه انا مليش غيرك يا ماما
فضه بحزن هند طمنى قلبي عليكى جبتي الفلوس منين يا نور عينى
هند بحب متفكريش فى اى حاجه يا فضه غير انك تقومى
فضه بضعف هند انا لو مۏت جوا حافظى على نفسك