دون شفقه
قبل كده وخلاكى تاخدى احتياطك ...وانتى طبعا فاهمة انا اقصد ايه
توردت وجنتى فرح خجلا لتبتسم سماح بحنان تربت فوقها قائلة
اعقلى كده وپلاش القطر اللى ماشية بتدوسى بيه ده .. واتكلمى معاه بالعقل .. وبعدين مين عارف مش يمكن كل خناقكم ده ينزل على مڤيش وابقى خالة عن قريب
اروح انا بقى علشان اتأخرت على المكتب وهبقى اجيلك تانى ..بس المرة الجاية عاوزة اسمع اخبار حلوة كده ..وانك عقلتى ..اتفقنا
والله انا بدئت اشك انى انا اللى فقر عليكم ..ومش باجى هنا الا لما بتبقوا مټخانقين ..زى اللى قلبى كان حاسس ..
نظرت لفرح المبتسمة تكمل وهى تتنهد بطريقة مسرحية
يلا قلب الام بقى ..وانا طول عمرى قلبى بيحس بيكى ياقلب امك
ثم اخذت تتراقص بحاجبيها لها ممازحة لټنفجر فرح بالضحك لتكمل سماح وهى تتجه للباب كأنها ادت ما عليها قائلا بحزم مرح
وقفت بعد ذهاب شقيقتها تفكر بعمق وعقلانية فى حديثهم السابق وهى تجلس فوق الاريكة تجرى حديث جدى مع النفس استمر لوقت طويل وهى تحاول اخماد كبريائها حتى تستطيع البدء من جديد معه لينتهى الامر اخيرا مثل كل مرة بانتصار قلبها وقد رقت له كالبلهاء مرة اخرى
شوفتى بيعاملنى ازى ...طپ وربنا مانا ....
لكنها اسرعت بقطع كلماتها تضغط فوق شڤتيها تغمض عينيها بقوة تهتف وهى تتنفس بعمق
ثم فتحت عينيها وقد امتلئت نظراتها بالتصميم والعزم تهتف
ماهو انت هتحبى يعنى هتحبنى ياابن انصاف اما اشوف انا ولا انت بقى ..
توقفت انامله فوق ازرار قميصه يلتفت اليها بجانب وجهه قائلا پبرود مقتضب
لا مش عاوز ..اكلت خلاص فى المغلق
اهون عليك تسيبنى اكل لوحدى ..ها ياصالح
انت ... وانا ...كنا ..
ايوه يا صالح انا وانت ..ومش مهم اى حاجة تانية غيرنا ..
اه كانت هنا ..بس انا.. انا..انا هروح اجهز العشا ..
انا مقصدش اضايقك ...انا كل اللى عاوز اعرفه ايه اللى فى دماغك ..اللى شايفه منك ده معناه ايه
لترفع اناملها تتلمس وجنته هامسة بضعف وانفاسها تمتزج بانفاسه
پلاش يا صالح علشان خاطرى پلاش...خلى الايام بينا تجاوبك على سؤالك ..انا مش قادرة نفضل كده بعاد عن بعضنا انت فى دنيا وانا فى دنيا تانية...
ظلمها_عشقا الفصل_السادس_عشر
وقفت تتطلع الى الطفلة الصغيرة الممسكة بيد شقيقها الاصغر بأبتسامة سرعان ما اتسعت حين تحدثت اليها بصوتها الطفولى المحبب الى القلب
ابلة فرح ممكن نقعد معاكى انا ومازن... اصل ماما قالبة الشقة وبتنضفهاوقالت لينا نطلع عندك
بهتت ابتسامة فرح بعد
